Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Önce yazarın bu kitapta üzerine konuştuğu eserleri okumanızı tavsiye ederim
Kitaplarla bir yıl başlığında yıl içinde okuduğu kitapları aylara göre sıraladığı bir liste ile başlıyor eser, bu detayı aklınızda tutun.
Bu bir günlük. Gittiği yerlerde fırsat buldukça oturmuş yazmış sevgili Manguel. Özelliği şu ki yaşadıkları ve gözlemlerini okudukları ile ilintileyerek kaleme almış. Yazarın kalemini çok seviyorum bu ayrı, fakat
Umberto Eco'nun "Yanlış Okumalar" adlı kitabı, okuyuculara farklı bir perspektif sunan ve düşündürücü bir deneyim yaşatan bir eserdir. Eco, kitapta çeşitli metinleri, resimleri ve sembolleri yanlış okuma ve yorumlama üzerine odaklanarak, okuyucuları düşünmeye ve sorgulamaya teşvik etmektedir.
Kitap, Eco'nun akıcı ve sürükleyici üslubuyla yazılmış olup, okuyucuları farklı düşünme ve yorumlama biçimleriyle tanıştırmaktadır. Eco, metinlerin ve resimlerin altında yatan gizli anlamları keşfetmek için okuyucuları cesaretlendirirken, aynı zamanda bilgi ve kültür birikimini de paylaşmaktadır.
"Yanlış Okumalar", sadece bir kitap değil, aynı zamanda bir düşünme ve analiz aracıdır. Eco'nun derinlemesine araştırmaları ve zengin bilgi birikimi, okuyucuları kitabı bitirdikten sonra bile düşünmeye ve tartışmaya yönlendirir. Kitap, farklı disiplinlerden gelen okuyucular için de ilginç ve değerli bir okuma deneyimi sunmaktadır.
Sonuç olarak, Umberto Eco'nun "Yanlış Okumalar" kitabı, zengin içeriği ve düşündürücü yaklaşımıyla okuyucuları etkileyen bir eserdir. Eco'nun derinlemesine analizleri ve sorgulamaları, okuyucuları düşünmeye ve keşfetmeye teşvik ederken, aynı zamanda keyifli bir okuma deneyimi sunmaktadır.
"Bir Şey İstiyorum, Nedir Bilemem"
"Ama sen hiç sevmedin ki, ne Tanrıyı, ne de hiçbir kimseyi. Öküz derisi kadar sert ve kabasındır sen. Ama yine de tanırım seni. Öğleden sonra gideceksin, dolaşıp duracaksın her yerlerde de gene kanmayacaksın bir şeye. Sanki bir şey kaybetmişsin gibi oradan oraya dolanıp duracaksın ancak. Heyecandan yiyip bitireceksin kendini. Duracak kadar
Editör'den: Savaşa Hayır!
Tıs yok!
Arkadaşlar uyardı, yazımı yazmam gerekiyormuş. Ne yazayım diye düşünüyorum. Önemli bir edebiyat olayı oldu mu geçen ay? Düşündüm, yeni birkaç dergi falan, ama heyecan yok. Edebiyat aleminde anlayacağınız tıs yok.
Kendi imzamı da atarak, Edebiyatçılar Derneğinin bildirisini yayımlıyorum.
Savaşan Bir Dünya İstemiyoruz
Edebiyat insanın ve dünyanın çoğalmasından, savaş kısırlaşmasından beslenir.
Edebiyat insanın ve dünyanın ayrıntılarını ortaya çıkarır, savaş yok eder.
Edebiyat demokratiktir, savaş antidemokratik. Edebiyat dünya barışına hizmet eder, savaş silah tüccarlarına.
Edebiyat tüm insanların bu dünyadan eşit pay almasını ister, savaş ise güçlünün eline geçmesini.
Edebiyat dünyaya bir armağandır, savaş insanlık suçudur. Bu suçun bir parçası olmamak için savaşa hayır...
Savaşsız bir dünya için barış kültürü!
Edebiyatçılar Derneği
İmzası olan edebiyatçılardan bazıları:
Aysu Erden, Nalan Barbarosoğlu, Özcan Karabulut, Kemal Gündüzalp, Gökhan Cengizhan, Ferda İzbudak Akıncı, Mehmet Zaman Saçlıoğlu, Hüseyin Peker, M. Sadık Aslankara, Mehmet H. Doğan, Turhan Günay, Cem Erciyes, Semih Poroy, Ahsen Erdoğan, E. Bülent Yardımcı, Altay Ömer Erdoğan, Dinçer Sezgin, Erdal Öz, Namık Kuyumcu, Halil İbrahim Özcan, Hayri K. Yetik, Eray Karınca, Zeynep Aliye, İsmail Gümüş, Hüseyin Yurttaş, Zafer Doruk, Alper Akçam, Faruk Şüyun, Cihan Demirci, Sevgi Özel, Mevlut Kaplan, Hasan Özkılıç, Talip Apaydın, Sultan Su Akar, Ahmet Yıldız, Mustafa Şerif Onaran, Özgen Seçkin, Haydar Ünal, Orhan n Tüleylioğlu, Aydın Şimşek, Ahmet Günbaş.
Yalnız bir
Kitabı Özellikle de bir kadının yazması çok zor bulunan bir şey genellikle iyi kitapları ve klasikleri erkekler yazıyor. Kitap beni çok zorladı. Akıcı ilerlemiyordu , filmini de izledim karşılaştırma yaptım yine memnun kalmadım.Çünkü vermek istediği bir mesaj olduğunu düşündüm ama bunu bulamadım , diyalogları da beğenmedim. Diyaloglar bir yere gider gibiydi ama sonu hüsran old, bazı yerleri özellikle çoğu ikili konuşmaları pür dikkat okudum. Bir şey çıkacağını hissettim Çünkü o dönemi araştırdım. Büyük buhran döneminde neler yaşadı, Amerikalılar oradaki göçmenlerde neler oldu. bütün bunları araştırdım sonuna kadar da gittim kitapta anlamak istedim. Ne zaman bir karakter hoşuma gitse sonu hüsran oldu.
Ronalda olunmaz, doğulurdu. Hala öyle mi?
Hiçbirimiz rastgele özelliklerle dünyaya gelmiyoruz, anne babalarımızdan "gen" denen bilgiler alıyoruz ve bu bilgiler vücudumuzdaki olayların işleyişini belirliyor. Böylece boy, kilo, göz ve ten rengi, zeka seviyesi, hastalıklara yatkınlık gibi birçok özelliğimizin temelleri daha biz doğmadan atılıyor. Elbette hayattaki uğraşlarımız ve
Yalnız Bir Avcıdır Yürek (1940) romanı, Carson McCullers'ın sosyal yabancılaşma olgusunu ve bireyleşmeyi ele aldığı en iyi eseri olarak kabul edilir.
Roman, 1930'ların Amerikası'nın güney bölgesindeki küçük bir kasabada yaşayan bir grup insanın, ortak yaşantılarını ve acılarını Amerika Tarihi perspektifinde ele alır. Gerek
Küskün Kahvenin Türküsü ve Altın Gözde Yansımalar'ın ardından Yalnız Bir Avcıdır Yürek'i de okuduktan sonra, Carson McCullers'ın kendine özgü, sade ve etkileyici bir anlatımı olduğunu kesin olarak söyleyebilirim.
Bir kasabada yaşayan birbirinden farklı beş karakterin hikayesini anlatan kitapta kültürel, sosyal ve politik temalar da mevcut.
Karakterler de hikayenin kendisi gibi hem oldukça sıradan hem de oldukça gerçekçi. Karakterlerin hepsi amacını gerçekleştirememe, yalnızlık ve çaresizlik gibi duygulara sahip. Bu beş kişinin arasında beni en çok etkileyen Mick ve Doktor Copeland oldu.
Mick'in müziğe olan ilgisinin ve yeteneğinin ekonomik nedenlerden ötürü yitip gitmesi, Doktor Copeland'ın prensiplerini çocuklarına dikte etmesi ve sonunda hiçbirine kendini açıklayamamış olması gerçekçi ve üzücüydü.
Kasaba halkının ve diğer dört karakterin Bay Singer'ı sağır ve dilsiz olduğu için kendilerince yorumlamaları, istedikleri kişi olarak görmeleri ve bunu saçma bulmakla birlikte Bay Singer'ın da aynı şeyleri arkadaşı Antonapoulos hakkında düşünmesi ve onu kendi hayal gücüne göre şekillendirmesi de hoş bir ayrıntıydı.
Yan karakterlerden Portia'yı okumak keyifliydi. Highboy ve Willie ile olan anlaşmaları ve ilişkileri işler bozulana kadar iyiydi.
Olaylar kitabın sonuna doğru biraz hızlı ilerledi, belki son kısım biraz daha uzun olsaydı daha derli toplu hissettirirdi.